Şiir Sevdalıları

Bazen hayatın verdiği iyi şeylerle süslersin dünyanı

Bazen de sırtlanırsın, hayatın tüm acı yıllarını

Ne çok bilmişliğin yüceltir insanlığını.

Ne de cahilliğin azaltır, sendeki olan karakterini

Bazen bir insan girer hayatına, uyandırır seni umuda

Bazen de unutturur bedenindeki cevheri sana.

Bir bakarsın amansızca gider hayatından

Geriye dönüp arkasında yıkık bir umut kaldı diye bakmadan.

Tek başına mücadele edersin içindeki özlem ateşiyle

Dünyada sayısız insan varken, umutla bakarsın yollarına.

Ya çok sevmişliğin yıpratır seni ya da sevdiğin o tek kişi.

Yokluğuyla da mutlu oluyorsun bazen düşünerek, sevginle

Adını kalbine söyleyerek belki de bir şey ayakta tutuyor seni,

Bu sevgin olabilir, sadakatin belki de

Kendini kandırarak hayal ettiğin bir umut bilmeden

Ve bunun adıydı

"İmkânsızlığa giden bu umut"