Mezopotamya Saçlarımda

Kim dokunsa bana bir söz ile şimdi dökülürüm bu sayfalar gibi

Uyuduğum yere yabancıyım

Yüzünü arıyorum kapadığımda gözlerimi

Bulsam bin yıllık özlemi gidereceğim

Sayfaların arasında kayboluyorum şimdi

Asur’un yalnızlığına ortak oluyorum

İştar Kapısı’nda durup seni bekliyorum

Telakkisinin dışladığı kadınların acısını paylaşıyorum

Asma bahçelerine senden kalanları ekiyorum

Elamlılar’ın sus şehrinde kendimi unutuyorum

Akadlar’ın tanrılarına senin adını veriyorum

İlk sürgün burada oldu diyorlar

İlk sürgüne karışıp ben de payımı alıyorum

Hammurabi kanunları insanı üçe ayırıyor,

beni paramparça ediyor burada

Hangi sayfayı çevirsem sen oluyorsun

Mezopotamya saçlarımda

Ben seni saklıyorum burada

Buhtünnars’ın vicdana uzak olduğu kadar

uzaksın sen de bana…